Wizerunek średniowiecznego rycerza

őredniowiecze wykształciło wizerunek rycerza doskonałego. Spójrzmy więc, jaki dokładnie powinien być to wojownik. Pieśń o Rolandzie przedstawia losy rycerza, który dowodził tylną strażą króla Karola Wielkiego. Roland jest wzorem rycerza chrześcijańskiego, który poświęcił swoje życie w obronie wiary. Podczas krótkiej akcji tego utworu, zostały ukazane wszystkie cechy jakimi powinien charakteryzować się rycerz.. Przede wszystkim było to kierowanie się miłością do ojczyzny i do swego władcy oraz wiara w Boga, prowadząca do walki z poganami. Rzeczą zaś, która rycerz cenił najbardziej był honor, z nim wiązały się męstwo i waleczność. Idealny rycerz był człowiekiem o surowych obyczajach. Nie przeszkadza to jednak temu, by był szarmancki wobec dam i umiał zachować się na dworze. Jednak najważniejszym elementem walki rycerskiej zaprezentowanym w utworze jest odwaga. Patrząc na nią naszymi oczami można rzec, że więcej ma ona wspólnego z buńczuczną dumą prowadzącą do lekceważenia śmierci Roland nie wzywa pomocy mimo, iż nie ma szans na zwycięstwo wobec przewagi wroga. Nie chce okazywać strachu przed śmiercią. Poświęca życie swoich towarzyszy dla zachowania honoru. Podsumowując można stwierdzić, że śmierć Rolanda jest przejawem niebywałego heroizmu bohatera, ma wymiar nadludzki, nieziemski. Tak oto przedstawiał się rycerz średniowieczny, człowiek bez skazy, bez plam na honorze i bez pokus.