Konstrukcje syntaktyczne

Typowe konstrukcje syntaktyczne języka szwani i nutka wymagają pewnego inwentarza terminów dobranych nie tyle z uwagi na to, do czego się bezpośrednio odnoszą ile na możliwości łączenia, tak by kreować całości użyteczne i oryginalne. Jest to cecha języków polisyntetycznych. Metodę mechaniczną w języku można porównać do malarstwa (nie mam rysunków ale postaram sie barwnie opisać). Pierwszy składnik to płaszczyzna wypełniona plamkami odpowiada mu przymiotnik łaciaty, natomiast drugi to kot. Składając je razem otrzymujemy całość „łaciaty kot”. Jest o technika posługiwania się wzorcem. Myślenie mechanistyczne jest prawdopodobnie po prostu pewnym typem naturalnej składni, jaką posługuje się na codzień Szary Człowiek z kręgu indoeuropejskiego. Ponieważ mówienie nie sprawia nam problemów i umiejętność tę przyswajamy sobie nieświadomie skłania nas do traktowania myślenia i mowy jako czegoś przezroczystego i prostego. Języka używamy do porozumienia i do wyrażania swoich potrzeb. Nie ma w tym żadnych praw myślenia. Ale strukturalne prawidłowości zdań każą nam sie domyślać istnienia owych praw gdzieś na dalszym planie. To dlaczego rozumiemy nadal pozostaje zagadką, ale to jak rozumiemy- logika rozumienia, jej prawa i reguły są obiektem badań.