Ponad zdaniem. Największą jednostką, jaka interesuje językoznawców, jest zdanie. Zdanie nie jest równe wypowiedzi, gdyż w wypowiedzi istnieją pewne powiązania, gramatyka itp. Wypowiedź, znajdując się ponad zdaniem, jest przedmiotem innej lingwistyki. Hipoteza robocza zakłada, że istnieją homologiczne związki między zdaniem a wypowiedzią (wypowiedź jako wielkie „zdanie”, zdanie jako mała „wypowiedź”). Strukturalne opowiadanie podobne jest do zdania, chociaż nie jest redukowalne do sumy zdań. Nie można traktować literatury jako sztuki pozbawionej związków z mową.
Poziomy znaczenia. Z lingwistycznego punktu widzenia zdanie może być opisane na kilku poziomach (fonetycznym, fonologicznym, gramatycznym, kontekstowym), poziomy te są hierarchiczne, jeden bez drugiego nic nie znaczy. Beneviste stworzył teorię poziomów, w której istnieją dwa rodzaje związków: dystrybutywne (jeśli związki są umieszczone na tym samym poziomie) i integracyjne (jeśli występują przy przejściu z jednego poziomu na inny). Opowiadanie jest hierarchią piętrową, czytać opowiadanie to nie tylko przechodzić od słowa do słowa, lecz także z poziomu na poziom. Barthes wyróżnia trzy poziomy opisu: poziom „funkcji”, poziom „działania” i poziom „narracji”.